vrijdag 15 juni 2007

Material


''I searched for joy but I bought it all''

Dat zinnetje zette mij echt aan het denken en ik denk dat het voor de meeste van ons geldt als ze dat zinnetje lezen.

Wij mensen vervangen alles met materiaal, ikzelf maak me daar soms wel het meest schuldig aan.
Elke keer als ik mij rot voel krijg ik de drang om dingen te kopen.
Nog erger zelfs, als ik een tijdje niks koop wordt ik er gewoon chagarijnig van en ga ik me lelijk voelen(kleding, schoenen etc.)

En dan heb ik me weer suf gewinkeld en voel ik me weer blij, en dan? wat dan?
Dan voel ik me eventjes blij, maar die blijdschap is ook maar van tijdelijke aard want zodra ik uitgekeken ben op mijn spulletjes komt het nare gevoel van leegte weer naar boven en wil ik weer dingen kopen.

Maar niet alleen met spullen vul ik die ''leegte'', ik ben ook gewoon een enorme emotie-eter.

*informatief moment*
Emotie-eter; Als je een emotie eter bent, eet je omdat je je dan beter gaat voelen.
Bij ons lievelingseten komen er stofjes in de hersenen vrij, endorfines, en die dempen vervelende gevoelens. Ofwel, eten is op zo’n moment een middel om rustig te worden.Maar ja, zelfs de lekkerste lekkernijen lossen geen problemen op; ze zijn slechts een tijdelijk lapmiddel.
*einde informatief moment*

Als ik me ook maar eventjes verveel of eventjes niet lekker in mijn vel zit grijp ik al naar eten, ik moet dan ook nog echt dat eten hebben waar ik op dat moment naar verlang want anders ga ik me nog niet goed voelen.

Inplaats van tijdelijke oplossingen voor die nare gevoelens die wij hebben, moeten wij mensen op zoek naar de ware aard van het probleem en het daar oplossen.

Anders blijf je bezig.

Liefs,