Fat, Fatter, Fatfattiefatfatter than yo momma.

Hi,

Ik weet wel dat je met de jaren wat kilo's aan komt. Maar dat ik op een dag 60 kg. op de weegschaal zou zien staan, dat had ik niet zien aankomen.

Ja ja en ik weet het ook wel, elk pondje, gaat door het mondje right? Maar come on 60 kg?!

*Klein beetje achtergrond informatie*

Ik eet van jongs af aan alles wat los en vast zit, I mean seriously, I LOVE FOOD MEN! Dus oke, ik was in mijn jonge jaren zo dun, dat mijn sportschool instructeur(Ja i know wtf deed ik in een sportschool) mij vroeg of ik niet vaak ziek werd of het niet koud had omdat ik zo'n lage vet percentage had. Nu komt het meest shocking gedeelte >>> IK WILDE AANKOMEN.

Ja I know, Kill me please. Want dat is blijkbaar dus gebeurd. Heel sneaky kwamen er allemaal kilo's bij en stond daar the big 6-0. 

O.K. ik heb mij ingeschreven in de sportschool en je kan mij er regelmatig vinden, ik let op mijn eten en drink Chinese afslankthee zoals elk normaal persoon doet . En JA HOOR it works. Nou oke ik ben niet bepaald Gisele Bundchen ofzo (alsof ik dat ooit was) nu maar er zijn al wat kilo's af.

Dus ja, IK de grootste vreetzak ter wereld, let nu op haar eten, drinkt liters thee, sport (ugh kill me please) en fietst i.p.v. de bus. *geeft haarzelf een sticker in haar schrift*

-Will be continued-

Kusjes.

apology

and that's that.

Perfect?!

Mensen moeten hier echt een voorbeeld nemen aan bovenstaande.

Het is zo makkelijk om met je vingertje te wijzen naar andere mensen, maar neem een keer een moment om naar jezelf te kijken.
Kijk naar jezelf en denk even na over alle tekortkomingen die je zelf hebt.
En als je echt eerlijk bent, dan vind je er heel wat.

Ik heb een waslijst aan dingen die niet perfect zijn aan mijzelf, en af en toe is het fijn om te denken aan al je tekortkomingen en dingen waar je aan kan werken.
Zo blijf je met beide benen op de grond staan en verander je niet in iemand met vingerwijzend gedrag.

Probeer gewoon een goed persoon te zijn, wees lief voor je vrienden en familie en sta voor ze klaar waneer ze je nodig hebben.
Niemand is perfect en thank god is niemand hetzelfde.
Iedereen heeft kent wel iemand in zijn/haar vriendenkring of familie die denkt dat zij/hij perfect is.
Het is niet jou taak om diegene te wijzen op zijn/haar fouten, diegene komt zichzelf nog wel een keer tegen, en zo niet..ja jammer dan.
Wees gewoon lief en steun elkaar, meer kan je niet doen.

Nou genoeg personal stuff...

Lovelovelove,
NR.

pick and choose

 

+

+

 +

=

pick and choose?

xoxo, NR

hek

 Een oud Indisch spreekwoord zegt:

'Wie een hek om zijn huis bouwt, krijgt weinig bezoek.'

Iedereen kent wel iemand die weinig mensen toelaat in haar of zijn leven.
Het kan een familie lid zijn, een vriend/vriendin of misschien je partner.

Weinig mensen toelaten in je leven is op zich geen probleem, mits je de mensen die er voor je zijn, wel toe laat.
Want ja, als je zelfs de mensen die om jou geven niet toe laat, wat moet er dan nog van je worden?

 




Crazy old cat lady, of that scary old man? 







Mensen zijn immers sociale wezens, dus het is altijd 'raar' of 'vreemd' als iemand met niemand socialiseert en zichzelf opsluit in zijn of haar kamer/huis. 


Wat ik soms wel eng vind aan dit soort mensen is dat ze wel al het fijne van jou leven willen weten, maar niks los laten over hun eigen leven, maar ook voor hun zal de koek een keer op zijn en zullen mensen het laten afweten.


Dus, (jaja het word oud) hou van alle mensen die van jou houdt
en o ja, niemand is perfect, so give people a break sometimes.


Liefs,
NR.

Jongens en meisjes.

Ik was als klein kind een super meisjes meisje.
Auto's en K'nex had ik niet, maar ik had wel bergen barbies, poppen, make-up en friemeltjes zoals kralen en glitters.
Ik las wel heel veel boeken, minstens vijf per week, maar als ik jarig was, of als het sinterklaas was, dan vroeg ik geen boeken maar barbies, poppen, kralen en ga zo maar door.

  Aan de ene kant als ik er nu over na denk, is dat niet zo goed.
Nu ik zelf 3 dagen in de week werk met kinderen (stage) en zie hoe goed het is dat meisjes ook met auto's spelen en jongens met poppen, denk ik jaa..dat had ik eigenlijk ook moeten doen.

Begrijp mij niet verkeerd, ik neem mijn mama niks kwalijk hoor, voor hun was dat vroeger normaal, voor veel buitenlanders is dat normaal.
Meisjes horen met meisjes spullen te spelen en jongens met jongens spullen.
Het gaat soms zo ver, dat zelfs een jongetje op mijn stage, een roze stift uit de hand rukte van een ander jongetje en zei: 'je bent toch geen meisje?'.
En hij is nog maar 3 jaar oud.


Mijn mening is dat jongens en meisjes met alles moeten spelen en ook met elkaar moeten spelen, zo merk je later op de basisschool dat die jongens en meiden minder onderscheid maken in met wie zij gaan spelen.

Ik zeg niet dat jongens en meisjes dan altijd goed met elkaar samen spelen, want dat kan niet.
Er is altijd een fase in het leven van jongens en meisjes dat ze elkaar pesten wanneer ze elkaar leuk vinden en elkaar niet meer zien staan.

 Ik wilde/durfde vroeger niet te spelen bij jongens thuis.
Want ja, je speelt toch niet met jongens?, maar mijn Nederlandse vriendinnen wel.
Je creeërt op deze manier alleen een rare taboe om meisjes en jongens die met elkaar spelen omdat ze automatisch dan 'verliefd' zijn.

Maar al met al, als ik nu terug kijk naar mijn jeugd met barbies , dan ben ik daar tevreden mee.
Ik kon uren spelen met die poppen.
Aankleden, uitkleden, mode show, verliefd op Ken en ga zo maar door.

En trouwens,
Ik ben altijd een meisjes meisje gebleven.

Liefs, NR

communiceren.

Zit je ergens mee?
Zeg het tegen die gene.

Men verwacht veel te vaak dat de ander wel even alles aanvoelt/merkt/door heeft en komt oplossen.

Dus, zit je ergens mee?
Spreek het uit.

P.S. Make love, not war. (I know cliché, toch is het zo)

LoveLoveLove.